Hoe lang werk je al in ’t Weyerke? En in DAC?
Ik ben begonnen in ’87 in ’t Weyerke. Toen zat ’t Weyerke nog op de Voort. Ik heb de opstart van het dagcentrum in Zolder meegemaakt. Vanuit daar verhuisde ik naar BAC, waar ik teamcoach werd. Toen ze in Atelier Idee een teamcoach zochten, maakte ik de overstap naar de Kleuterweg. Nu ben ik al een drietal jaar teamcoach van DAC, het dynamisch activiteitencentrum waar Atelier Idee ook deel van uitmaakt.   

Welke sfeer hangt in DAC?
Er is een open, warme en dynamische sfeer. Er valt altijd wel iets te beleven. Daar waar de andere dagcentra iets meer vasthouden aan een groep, wordt dat in DAC meer losgelaten. Er wordt meer overkoepelend gewerkt, zowel door de zorggebruikers als de medewerkers. Samenwerken is in die zin in DAC misschien wel nog belangrijker. Dat overkoepelend werken hangt ook samen met het verhaal van inclusie. We zetten in op een zo ruim mogelijk netwerk en de werking staat nooit stil. Er bieden zich voortdurend nieuwe dingen aan.
Dat overkoepelend werken zorgt ervoor dat het op maat blijft. We hebben veel partners waar we mee samenwerken: scholen, woonzorgcentra, Het Berenhuis, Dorpstuintjes, de bib,... Sommige zijn op vaste basis, andere sporadisch. Omgekeerd nodigen we mensen ook uit bij ons. Wij organiseren een activiteit en mensen doen hieraan mee. Met de buurt in contact blijven is een belangrijke doelstelling in het DAC. We merken dat dit een enorme meerwaarde is voor de zorggebruikers want zij kunnen hierdoor veel meer contacten maken. Bovendien wordt het aanbod ruimer en verbreden ze hun horizon. Het is fijn om dit te kunnen aanbieden want dankzij deze werking komen de zorggebruikers soms op plekken waar ze anders misschien niet zouden komen.

We zien het als de eerste stap van inclusie. Ongekend is onbemind, hè. Hoe meer mensen in contact kunnen komen met de zorggebruikers, hoe meer kans er is dat ze anders beginnen kijken. We zien dat mensen na een tijdje de focus niet meer leggen op de beperking maar op de persoon.

Het verhaal van de winkel sluit hier goed bij aan. Als klanten moeten wachten worden ze uitgenodigd in het Atelier. Vaak zijn mensen dan toch verrast want ze kunnen zich hier niet veel bij voorstellen. We willen mooie dingen maken en dat kunnen we ook gepersonaliseerd als dat gevraagd wordt. De tweede stap is het verhaal van de mensen met een beperking die het maken. We merken dat de klanten altijd heel enthousiast zijn als ze de zorggebruikers zien werken.

Er is ook een samenwerking met de broodjesbar Picobello. Dit is eigenlijk een dubbel spoor: enerzijds zijn er zorggebruikers die een training krijgen zodat ze kunnen meewerken in de zaak. Als de training voltooid is, kunnen ze zelfstandig hun taak opnemen en volgen we hen van op afstand op. De zorggebruikers die een job alleen niet aankunnen, kunnen nog altijd een steentje bijdragen in de horecagroep. Die wordt twee keer per maand georganiseerd en zowel de zorggebruikers als de begeleiding kunnen variëren. Door op deze manier te werken, maakt iedereen deel uit van het verhaal. Dat overkoepelende is echt een sterkte van het DAC.  

We werken heel talentgericht. Dat is trouwens niet alleen intern het geval. We zetten de deuren open voor collega’s van ’t Weyerke die in het DAC een talent willen komen inzetten. Binnen de werktijd wel te verstaan! Zo hebben de dames van de wasserij bijvoorbeeld eens een workshop Turks koken gegeven en dat was echt een succes. Ze hebben toen samen met de zorggebruikers en de begeleiding eten gemaakt voor iedereen van het DAC. Echt wauw! Als er een collega van buitenaf iets komt aanbieden in het DAC, staan wij klaar om iemand in de plaats naar de leefgroep te sturen. Zo weegt het initiatief ook niet op de leefgroep. Het kan echt van alles zijn. We hopen dat we hier in de komende tijd in kunnen groeien.

Het talentgericht werken is ook voor de zorggebruikers belangrijk. We merken dat ze openbloeien als ze hun talenten kunnen inzetten. Het inclusieverhaal biedt hier heel veel kansen in. Onze projectcoach heeft hier een goed zicht op en kan de groepen heel wat taken uit handen nemen. Want inclusie is snel gezegd, maar er komt soms wel wat bij kijken. Daarom hebben we ervoor gekozen om in het DAC ook een projectcoach te voorzien.  

Wat voor iemand zie jij passen voor deze vacature?
Iemand die een drive heeft, iemand die ervoor wilt gaan. Out of the box denken is in het DAC echt belangrijk. Je moet hier kansen en mogelijkheden zien. Het is immers niet de bedoeling dat je je als medewerker van het DAC enkel focust op de werking van je eigen leefgroep. Kritisch durven kijken en initiatieven nemen, dat hebben we nodig want het is zeker niet zo dat alles moet blijven zoals het nu is. We blijven in beweging, hè. Er is in het DAC wel een structuur maar je moet wel kunnen schakelen. Ook een interesse voor wat zich buiten de muren van het DAC afspeelt is belangrijk. We hebben een projectcoach maar eigenlijk mogen alle medewerkers mogelijke samenwerkingsverbanden aanbrengen.  

Wat is de grootste uitdaging in deze job?
We zijn goed bezig in het DAC en we hebben al heel wat gerealiseerd maar je mag hier niet op je lauweren rusten. Er moet nog heel wat getimmerd worden aan de weg van inclusie en in die zin is het werk nog niet af.
Het dynamische karakter van het DAC zorgt er ook voor dat het weekprogramma nooit 100% vaststaat. Er zijn een aantal vaste dingen maar soms dienen dingen zich plots aan en dan moet je vlot kunnen schakelen. Er is heel weinig zeker op een dag. Je moet durven springen in deze werking.

We bekijken altijd wat haalbaar is maar onze filosofie is wel: laat de ideeën maar komen!