Wesly, jij woont in Huize Voort maar onlangs zag ik jou op de Facebookpagina van de Limburgse Therapie- en reddingshonden tijdens de training van de reddingshonden. Kan je daar wat meer over vertellen?

Wesly: “Ja, de honden komen om de 14 dagen op vrijdag naar ’t Weyerke en dan doen we een hondenwandeling. Ik ben zelf een grote hondenliefhebber want ik heb thuis al veel hondjes gehad. Vroeger kwam Bruno altijd met Jazzy naar mijn kamer en daarna is het uitgebreid naar het wandelen. Jammer genoeg is Jazzy onlangs overleden. Ondertussen is er ook iemand in de groep die een beetje bang is van honden dus nu doe ik enkel nog de wandeling. Meestal wandel ik met Vince omdat die nogal hevig is. Maar ik kan die wel de baas (lacht).”  

Ik hoor dat je geniet van de activiteiten samen met de therapiehonden. Wanneer zijn de reddingshonden er dan bij gekomen?

Wesly: “Dat was eigenlijk wel grappig. De reddingshonden komen soms trainen in ’t Weyerke. Die honden moeten eigenlijk leren speuren want als er iemand vermist is, kunnen ze dan gaan helpen zoeken. Er lag ineens iemand voor ons raam in een legerslaapzak. Ik ging toen net de waskar wegdoen en de dieren eten geven en toen heb ik gevraagd wat ze juist aan het doen waren. En zo is het gekomen dat ze mij gevraagd hebben of ik mij misschien ook wilde verstoppen. Het was toen wel heel koud maar ik heb dat toch gedaan. En ik vond dat heel plezant.”

Maar ondertussen ga je ook mee trainen als de trainingen buiten ’t Weyerke doorgaan, hè?

Wesly: “Ja, iemand komt mij halen en dan ga ik de hele training mee. Wie mij komt halen, hangt een beetje af van waar de training doorgaat. Soms moeten we wel vroeg vertrekken want de trainingen zijn wel eens in Zutendaal of Bokrijk. Als ik eens niet kan gaan, dan stuur ik hen een berichtje via Messenger of zo. Dat loopt eigenlijk allemaal heel gemakkelijk. Als we aankomen op de trainingslocatie, zeggen ze waar we ons moeten verstoppen en dan beginnen ze met de training. Ze hebben mij tot nu toe al altijd gevonden. Ze beginnen dan heel hard te blaffen en ik mag hen dan belonen met vlees of snoepjes. Sommige honden mogen even spelen als beloning. Ik vind het echt heel fijn dat ik mee kan want je leert zo wel nieuwe mensen kennen, hè. En ja, ze kennen mij ondertussen. Ze noemen mij al ‘collega’ en dat vind ik echt fijn.”