't Weyerke is een voorziening die kansen geeft aan mensen met een hart voor de zorg. Er wordt actief ingezet op welzijn en talentgericht werken. Nieuwsgierig? Lees de getuigenis van Nicholas.

Kan je jezelf even kort voorstellen?
Ik ben Nicholas, 28 jaar, en momenteel opvoeder in Huize Berkenbos. Als ik jullie vertel over mijn opleiding grafische vormgeving en leerkracht lager onderwijs lijkt dat misschien niet zo heel erg logisch, maar hoe cliché het ook mag klinken: tussen het studeren en werken door nam mijn hart voor de zorg de voorbije jaren steeds toe. Ik geniet ervan met mensen bezig te zijn, ze te helpen en te ondersteunen. Zo ook bij mijn vader die in een rolstoel zit en waar ik vroeger soms mee naar de MS kliniek ging. Nog een nieuwe opleiding zag ik niet meteen zitten, dus dat ‘t Weyerke me de kans gaf hier te beginnen is niet minder dan geweldig, al moet ik uiteraard ook nog heel veel leren.

Hoe lang werk je al in ’t Weyerke?
Ik werk sinds oktober in ‘t Weyerke, eerst in Hof van Loon, later ook nog in ‘t Trapke en Huize Berkenbos.

Op welke manier heeft ’t Weyerke jou kansen gegeven?
Als werkzoekende met een diploma grafische vormgeving en leerkracht was het allesbehalve vanzelfsprekend om in de zorg te kunnen starten. Tel dat samen bij het feit dat ik geweldig opgevangen ben door mijn nieuwe collega’s en dat men er in ‘t Weyerke alles aan doet om je tevreden te houden, dan kan ik alleen maar dankbaar zijn voor de kansen die ik tot hiertoe al gekregen heb.

Wat is de grootste uitdaging in de job die je momenteel doet?
Moeilijke vraag. Er zijn er hoogstwaarschijnlijk veel, maar als ik moet kiezen zou ik voor de continue stroom aan informatie gaan. Geen week is dezelfde in ‘t Weyerke en het is toch wel belangrijk up-to-date te blijven naar de bewoners toe. Eigenlijk is dat ook wel positief en vooral leerrijk, zeker voor mij omdat ik geen opleiding in de zorg genoten heb.

Wat vind je het leukste aan werken in ’t Weyerke?
Voelen dat je ertoe doet, dat je op kleine schaal, op persoonlijk vlak, het verschil kan maken. Er zijn zeker dagen dat je ‘leeg’ thuis kan komen, maar tegelijkertijd raap je heel veel voldoening op in je job. De eerste keer dat ik op het terrein van ‘t Weyerke wandelde werd ik op slag gelukkig. Er hangt een dynamiek tussen de verschillende huisjes, met daarbij bewoners, bezoekers en therapeuten die moeilijk te beschrijven valt, maar warm is ze wel.